Jubilaris Robert van Weert is 40 jaar lid van De Blouwe!

Robert stamt uit een echte Blouwe familie en doet dit samen met zijn vrouw Krista en zonen Sebastiaan en Floris (de benjamin van het harmonieorkest). Robert is één van de drijvende krachten binnen de klarinetgroep en is sinds kort ook bestuurslid van de Stichting Gemeenschapshuis Oud Vroenhoven, de stichting die de zorg heeft voor het onderhoud en de instandhouding van onze accommodatie. Robert werkt in het dagelijks leven als Business unit leader bij ARCADIS. Ook voor Robert gelden natuurlijk de felicitaties bij het behalen van deze robijnen mijlpaal.

🔹 Robert, van harte gefeliciteerd! 🔹

Jubilaris Pierre Thijssens is 75 jaar lid van De Blouwe!

Pierre was meer dan 70 jaar actief als muzikant binnen onze vereniging en alleen toen het fysiek echt niet meer mogelijk was, heeft hij zich laten overhalen om aan de zijkant te gaan staan om de vereniging te volgen en te ondersteunen waar mogelijk. Pierre was lange tijd ook degene die zorg droeg voor het ophalen van oud papier. Zijn hele muzikale loopbaan heeft hij op de euphonium gespeeld en dat dus tot op hoge leeftijd zowel met concerten als met straatoptredens. Pierre is een man van weinig woorden maar wel van daden, zeker als het de harmonie aangaat. Wij wensen Pierre dan ook van harte proficiat met het behalen van deze bijzondere mijlpaal. Een 75 jarige jubilaris komt niet vaak voor.

🔹 Pierre, van harte gefeliciteerd! 🔹

We zijn er bijna, de eindhalte van 5 november. Dan gaan we onze concourswerken spelen voor de jury en natuurlijk ook voor het publiek.

Het avondprogramma van het klankkleurfestival van de Limburgse Bond Van Muziekgezelschappen begint om 18.00 in TheaterHotel De Oranjerie met het optreden van de winnaar Finale Jonge Solisten 2023, Ruud Somers. Hierna zal Harmonie & Drumband St. Agnes Bunde op het podium plaatsnemen. Om 19.30 is het onze beurt en zullen we onze werken ten gehore brengen.

We zouden het ontzettend leuk vinden als jullie met velen komen luisteren. De toegang is gratis.
Ook is het concours live te volgen op de radio via L1 Radio & Televisie, evenals de uitslag aansluitend aan ons optreden.

Bij terugkomst in Wolder is onze zaal geopend om dit mooie traject af te ronden met borrel en bites.

Mocht je graag komen luisteren maar niet in de gelegenheid zijn om ons zondag aan te moedigen, dan is er een prima alternatief: onze (openbare) generale repetitie vrijdag 3 november om 20:30 in onze eigen Blouwe Zaol. Na afloop ben je van harte welkom welkom voor een gezellige nazit in ons café.

Alleen al jouw aanwezigheid is voor alle muzikanten een steuntje in de rug. Op deze manier zijn we samen Wilhelmina .

Samengevat:

• Vrijdagavond 3 november 20.30: generale repetitie in de Blouwe Zaol, toegang gratis
• Zondagavond 5 november 19.30: uitvoering concourswerken in de Oranjerie in Roermond, toegang gratis

Hopelijk zien we je op één van deze dagen!

Het harmonieorkest van Harmonie Wilhelmina Wolder is volop bezig met de voorbereiding van het concertconcours, beter bekend als het bondsconcours. Op 5 november zal het orkest plaatsnemen op het podium van het vernieuwde theater de Oranjerie in Roermond.
We spreken Gillis Willemsen, onze nestor en trompettist van het orkest.

“Met hart en ziel voor de harmonie klaar staan.”

Trompettist Gillis Willemsen

U bent de nestor van de club; hoeveel jaren bent u al lid van Wilhelmina?
In 1958 ben ik toegetreden tot de harmonie en in 2023 ben ik nu dus 65 jaar bij de harmonie. In deze periode heb ik acht dirigenten mogen meemaken. Mijn dirigenten waren Sjeng Thijssens, Nic Dieteren, Harrie Dieteren, Alex Schillings (één dag), Frans Scheepers, Rob van der Zee, Ghislain Bellefroid en Karin van Janssen-van Dijk.

Het hoeveelste concours is dit inmiddels voor u en welk concourswerk van al die jaren springt er uit?
In de 65 jaar als muzikant in dit korps heb ik nogal wat concoursen meegemaakt. Als je uitgaat van alle concoursen moet je natuurlijk de jaarlijks stadsconcoursen niet vergeten waar alle korpsen in het kader van de gemeentelijke subsidies aan moesten deelnemen. Hoe hoger het predikaat, hoe hoger de subsidie.
Het stadsconcours is begonnen in 1922 en heeft geduurd tot 1980 waarbij de laatste 10 jaren om de twee jaar werden gehouden. In 1980 is het laatste stadsconcours gehouden waar wij als enige korps “zeer goed met lof van de jury” hebben gehaald. Omgerekend zijn dit vanaf 1962 tot 1980 voor mij bijna 12-15 stadsconcoursen geweest.
In 1963 kregen we een nieuwe dirigent Nic Dieteren die reeds langere tijd in de muziekwereld zat en meerdere bondsconcoursen had meegemaakt. Opmerkelijk nieuws in 1963 was dat we tijdens een repetitie te horen dat John F. Kennedy was vermoord in Dallas en waren alle muzikanten aangeslagen. Na de buitengewone en mooie muziekreis naar Griekenland werd volgens Nic Dieteren tijd om aan een concours te denken en is in overleg met het bestuur en de leden besloten om in 1966 naar het Bondsconcours in Bocholtz te gaan in de eerste divisie wat een succes voor ons bleek te zijn. In Bocholtz promoveerden we naar de Superieure afdeling en bracht nogal wat destijds rumoer in het dorp. Daarna zijn we nog in 1974 en 1978 met Nic Dieteren op verschillende Bondsconcoursen geweest. Met de komst van Harrie Dieteren zijn we nog naar een bondsconcours geweest en is destijds besloten om met hem naar het WMC in 1989 te gaan, we speelden daar het verplichte werk Symphony for Band en het keuzewerk Fiësta Mexicana met een geweldige Hoorn solo van Jos van Dam. In Wolder en Zuid Limburg was destijds de directe muzikale confrontatie  met onze zustervereniging St. Petrus en Paulus merkbaar een hot item bij de Limburger en L1 (ROZ).

Op de vraag wat voor mij het hoogtepunt was van de deelnames aan alle concoursen was voor mij wel om als muzikant van Harmonie Wilhelmina, ‘De Greune’ in een directe confrontatie op punten te verslaan en met het behalen van het predicaat “Zeer Goed met Lof van de Jury” met de daarbij behorende respectabele punten. 
Met Rob van der Zee hebben we dit kunststukje nog eens mogen herhalen en zijn we volgens mij nog een keer naar het WMC geweest met Rob en daarna alleen nog maar naar bondsconcoursen.
Conclusie: 12-15 stadsconcoursen, 3-4 WMC concoursen en 8-10 Bondconcoursen

Zoals blijkt heb ik de nodige concoursen meegemaakt en waren de voorbereidingen met Nic Dieteren en Harrie Dieteren even intensief en stressy als de voorbereidingen met Karin. Bij Rob van der Zee kan ik me herinneren dat dit met intensief en minder repetities gepaard ging.

Van 1989 kan ik me nog goed herinneren dat we als voorbereiding op het WMC concours destijds gerepeteerd hebben in de MECC en het oude PLEM gebouw met een onderlinge afstand van ca. 1 meter van elkaar met als doel om alleen op de dirigent te letten. Je kon alléén de muzikanten naast je horen en niet de rest. Als muzikant speelde je toen als het ware helemaal alleen in het de MECC. In het PLEM gebouw zaten we kort tegen de koperen achterwand aan en speelden de hoorns met hun bekers richting de koperen wanden toe van 4 meter hoog die gelijk waren aan de schuifwanden in het WMC en gaf dit een prachtig effect en zoals later bleek met een geweldig resultaat.

Een belangrijk punt is dat we het effect van een concours niet mogen en moeten onderschatten op zowel de muzikanten als op hun gezin en/of relatie.

Op weg naar 5 november; hoe gaan de voorbereidingen volgens u? 
Een voorbereiding op een concours heeft voor velen een direct effect op bestuur, dirigent, muzikanten en service ploegen en is mede afhankelijk van de keuze van de dirigent die voor de voorbereiding veel of weinig repetities en concerten nodig heeft. Wat mij hierbij duidelijk opvalt is dat onze dirigent naast de techniek veel aandacht besteed aan klankvorming, samenspel, toonvorming, de techniek en de balans, luisteren naar elkaar etc. Dit alles heeft een positief effect op het groeiproces van de muzikanten en is nu ook duidelijk hoorbaar in het korps en wil haar daarvoor een compliment geven. 
Voor alle muzikanten moet het concours nu een streven zijn om samen met deze positieve verworvenheden en kennis met de dirigent deze klus op 5 november te klaren.
Een belangrijk punt is dat we het effect van een concours niet mogen en moeten onderschatten op zowel de muzikanten als op hun gezin en/of relatie. Ik vind dat we daar als bestuur en mede muzikanten onderling goed op moeten letten en waakzaam moeten blijven dat deze opgave voor sommige muzikanten niet altijd vanzelfsprekend en haalbaar is om dit op te brengen en dat deze daardoor de kans lopen de boot misschien te missen. 

In ieder geval moeten we de laatste weken tot vijf november nog even ‘pin hawwe’ en hopen op een mooi resultaat om samen te vieren.

Wat houdt voor u ‘samen Wilhelmina zijn’ in?
Met hart en ziel voor de harmonie klaar staan en hiervoor alles opzij te willen zetten om erbij te zijn bij concerten en straatoptredens. Daarnaast moet je ook bereid zijn om als er een beroep op je wordt gedaan mee te helpen daar waar nodig. 
Dit alles is goed om een zo groot mogelijke saamhorigheid met zijn allen te creëren binnen de harmonie waar we met zijn allen trots op mogen zijn.

Het harmonieorkest van Harmonie Wilhelmina Wolder is volop bezig met de voorbereiding van het concertconcours, beter bekend als het bondsconcours. Op 5 november zal het orkest plaatsnemen op het podium van het vernieuwde theater de Oranjerie in Roermond.
30 december vond de aftrap van het concoursjaar plaats, waarbij dirigente Karin Janssen de muziekwerken uitgebreid heeft beschreven. We spreken Karin over onze weg naar 5 november.

“Het motto van de vereniging “samen Wilhelmina zijn” sluit naadloos aan op mijn persoonlijke visie waarin ik wens dat mensen meer en beter samenwerken.”

Dirigente Karin Janssen

Je staat nu anderhalf jaar bij ons op de bok. Hoe bevalt het tot dusver?

Elke keer als ik naar Wilhelmina ga, of het nu voor een kleine sectierepetitie, tutti repetitie of concert is, ga ik 100% voorbereid met het benodigde energielevel, enthousiasme en een hoog verwachtingsniveau. Want na anderhalf jaar heb ik wel geleerd dat de vereniging vrijwel altijd muzikaal het beste van zichzelf wil laten zien en horen. Muzikanten bereiden zich over het algemeen thuis zo goed mogelijk voor, en verschijnen met de juiste focus en energie op de repetitie of concert. De leden vergen het uiterste van zichzelf, ieder op zijn of haar eigen niveau. Ik probeer bij ieder individu het maximale eruit te halen, waar dat niveau dan ook zit. Ik kan het daarnaast enorm waarderen dat het bestuur er werkelijk alles aan doet mij als dirigent, maar ook het orkest, te faciliteren, waardoor het musiceren echt veel makkelijker gaat. Wat ook opvalt is dat het motto van de vereniging: “Samen Wilhelmina zijn” praktisch tijdens elk evenement tot uiting komt. Achter en voor de schermen wordt er keihard gewerkt waardoor het voor mij als dirigent heel prettig werken is.

We zijn op weg naar 5 november; hoe gaan de voorbereidingen volgens jou? 

De voorbereidingen voor het bondsconcours verlopen prima en volgens schema. In het eerste deel van de voorbereidingen is er veelvuldig gewerkt in de kleinere secties waarbij de nadruk lag op het instuderen van de muziek. Hiervoor werd gekozen om de tutti repetities niet al te veel stil te leggen voor individuele uitleg. Deze aanpak heeft geresulteerd in een vlotte opzet van het gehele programma, al was in die periode wel duidelijk dat met name Candide Suite moeilijker in te studeren was dan Danza Sinfonica. Tijdens het eerste try out concert in Gronsveld werd de muziek met veel plezier en muzikaal inlevingsvermogen gespeeld. Het concert leverde behalve een hoop complimenten uit Gronsveldse hoek ook nog genoeg aanknopingspunten op om mee verder te werken, hetgeen in deze fase volkomen normaal is. Er werd vervolgens in mei een kleine pauze ingelast voor wat betreft het intensief repeteren aan de concourswerken. Er werd gekozen voor een ander programma dat vlak voor de zomervakantie ten uitvoer gebracht werd.

Na de vakantie werden de concourswerken weer opgepakt en werd er al snel veel progressie geboekt, met name tijdens de repetitiedag op 10 september. Onder begeleiding van een negental professionele docenten werden de diverse secties verder begeleid in het muzikale groeiproces. Het werd een zeer succesvolle dag, die niet alleen muzikaal, maar zeker ook in de onderlinge binding enorme progressie opleverde.

Kun je iets vertellen over de totstandkoming van de keuze voor de muziekwerken? Welke samenhang is er tussen de werken onderling?

Bij de keuze van het concours repertoire waren een aantal punten essentieel: Ten eerste werd gekozen voor muziek waarbij onze sterke punten naar voren komen en onze aandachtspunten d.m.v. veel repeteren op een zo hoog mogelijk niveau gebracht kunnen worden. Ten tweede was het erg belangrijk dat de muziek leuk is om voor langere tijd (gedetailleerd) te repeteren en uit te voeren. Daarnaast was in de keuze ook het publiek belangrijk. De gekozen muziek is prettig om naar te luisteren.

De Spaanse muziek van Tercio de Quites en Danza Sinfonica zit in de genen van dit orkest, waarbij het alleen al op basis van de orkest klank niet zo ingewikkeld is om tussen deze twee werken een link te vinden. Het Spaanse temperament is in beide werken voelbaar. Met Perthshire Majesty hebben we een rustmoment in het programma ingebouwd. Dit klankwerk van de Amerikaanse componist Hazo is een mooie opmaat naar het laatste werk van ons programma: Candide Suite, van eveneens een Amerikaanse componist: Leonard Bernstein. Dit 5-delige werk waarin veel solistische passages afgewisseld worden met spectaculaire tutti gedeeltes is een mooie afsluiting van een programma waarin we veel muzikale afwisseling laten horen.

“Ik kan enorm genieten van een lach op het gezicht van een kind wanneer het danst op muziek,  muziek luistert, of zelf maakt.”

Je houdt je bij ons bezig met de jeugd, maar dit doe je bij meerdere verenigingen in Limburg. Hoe belangrijk is volgens jou het dat kinderen muziek maken? 

Momenteel werk ik op veel plaatsen in Limburg met jonge jeugd. Zo’n 40 kinderen in de leeftijden van 1,5 tot en met 12 jaar enthousiasmeer ik wekelijks tijdens de zgn. Berend Botje, Kortjakje en Base lessen die ik namens CultuurPerron verzorg. Met name het overbrengen van mijn eigen liefde voor muziek is het belangrijkste onderdeel van deze lessen. Ik kan enorm genieten van een lach op het gezicht van een kind wanneer het danst op muziek,  muziek luistert, of zelf maakt. Voor de toekomst worden deze lessen steeds belangrijker, zeker gezien de individualisering van onze maatschappij waarin het mobieltje en de iPad een steeds grotere rol innemen. Bovendien maakt muziek slim, de hersenen maken meer verbindingen wanneer een kind muzikaal geschoold is.

Welke boodschap heb je nog voor de lezer? 

De individualisering en het egoïsme in de maatschappij baart me regelmatig zorgen. Het motto van de vereniging “samen Wilhelmina zijn” sluit naadloos aan op mijn persoonlijke visie waarin ik wens dat mensen meer en beter samenwerken. Het eigen ego opzij durven en kunnen zetten, beter luisteren naar elkaar, en elkaars mening respecteren, om samen tot mooie resultaten te komen. Er is niets dat een beter gevoel geeft dan het succesvol afronden van een samenwerkingsproject. In die samenwerking zijn we met Wilhelmina grote stappen vooruit aan het zetten, waardoor het muzikale niveau meegroeit in het proces. Ik ben trots op het rendement tot dusver en kijk al uit naar de laatste loodjes waarbij ik hoop dat we dit project naar eigen wens kunnen bekronen.